Bóg? Jaki Bóg? Wypluj to z ust bo w tej walce wyrok wymierza ten, kto ma spust pod palcem.

Mattieu Gossen

 ♣ 36-letni szef tego całego gówna ♣ milioner z przypadku ♣ troskliwy ojciec osiemnastolatki ♣

 I. HISTORIA

     Ciężko szukać podstaw do jego dzisiejszego charakteru w przeszłości. Urodził się w przeciętnej rodzinie, pieniądze nie przelewały się, ale stać ich było na porządne ubrania i wyprawkę do szkoły. Ma dwie siostry; Maritę i Lissę, obie starsze od siebie. Mają już poukładane życie, założone własne rodziny, w przeciwieństwie do młodszego brata, nad którego losem trapi się cała wielka rodzina Gossenów. Jego matka to życzliwa pani z sąsiedztwa, miłośniczka gotowanie i nie byle jaka pedantka. Ojciec jakich wielu, zapracowany, ale kochający. Innymi słowy; nigdy nie było mu źle. Nikt nie wiedział dlaczego Matt wyjechał z dnia na dzień do Las Vegas bez pożegnania. Dlaczego rzucił pracę mechanika, rozwiódł się z żoną. Jednak wybaczyli mu, bo przecież bliźnim trzeba wybaczać. 

      Matt w wieku trzydziestu jeden lat, po rozwodzie z żoną przypominał nieco psa urwanego z łańcucha, ale tylko przez pierwszy miesiąc. Zaczęły go nudzić łatwe panienki, koks i każdy weekend spędzony na imprezie. Ale może po prostu musiał się wyszaleć, bo nie zrobił tego w okresie nastoletnim. Takie szaleństwo było dobre, ale nie na dłuższą metę. Czuł jak życie umyka mu przez palce. A tęsknota za żoną i córką tylko się pogłębiała, mimo iż wydawał się pozornie szczęśliwy. Ich charaktery jednak były nie do pogodzenia; Lizabeth, jego żona nie szukała już wrażeń w życiu, chciała tylko spokojnego życia, nie zgadzała się na jego wyjazd do Las Vegas. Tymczasem on czuł się niespełniony,  wciąż czegoś mu brakowało, a z czasem stracił zupełnie ochotę do życia. Rozstali się w zgodzie, stwierdzili że po prostu do siebie nie pasują. Mała Julietta; owoc ich związku teraz jest już dorosła, ale Mattieu wciąż traktuje ją jak swoją małą córeczkę. Nie przeżyła aż tak bardzo rozwodu rodziców, bynajmniej oczami Matta. Starał się spędzać z nią jak najwięcej czasu mimo dzielących ich kilometrów. Do teraz czasem zaprasza ją do swojego kasyna na weekendy. Jest kochającym ojcem, wbrew pozorom.
      Kasyno jednak nie wpadło mu samo w ręce ale miał mnóstwo szczęścia. Nikt nie spodziewał się, że zostanie właścicielem tak wielkiej nieruchomości. Pewnego dnia wpadł na staruszka w sklepie, rozwalając mu całą reklamówkę zakupów. Przeprosił z tysiąc razy i pomógł starszemu panu dowieźć zakupy do mieszkania... które okazało się być największym kasynem w Las Vegas. Dowiedział się, że nie ma on wnuków, a nawet dzieci i nie ma komu powierzyć kasyna. Mattieu słuchał go z uwagą ale przy okazji knuł sobie niewinne plany w głowie, co by to on nie zrobił gdyby dostał te kasyno. Coraz częściej można go było zobaczyć u boku Piter'a Bellagio. Dowiadywał się coraz to nowych ciekawych rzeczy, jak na przykład to, że Piter odziedziczył to kasyno po ojcu który zmarł na niewydolność serca, na którą on sam również choruje. Ich przyjaźń trwała rok. Mattieu odwiedzał mężczyznę, każdego dnia pukał do jego drzwi, wykupował leki i starał się być dla niego po prostu przyjacielem, którego jak twierdził; nigdy nie miał. 
       Pewnego zwykłego słonecznego dnia Mattieu zapukał do drzwi z siatką zakupów do schorowanego pana Bellagio lecz nikt mu nie otworzył. Dwa dni później dowiedział się, że właściciel kasyna umarł we śnie a cały dobytek przepisał... mu. Mężczyźnie którego znał niespełna rok. I poczuł, że otrzymał wielki dar od losu, którego nie może zmarnować.
      Teraz Matt to człowiek przede wszystkim spełniony. Robi to, co zawsze chciał robić a bariery które kiedyś były mu narzucone teraz nie istnieją. Jest zwyczajnie szczęśliwy, ale czasem myśli, że rzuciłby to wszystko w cholerę gdyby nie Cat. Pomimo tego, że oboje są nieprzeciętnie despotyczni potrafią ze sobą żyć. Oczywiście kłócą się, żrą, grożą nawzajem rozstaniem a potem? Potem lądują w łóżku i wszystko wraca do normy. 

Catalina, mały irytujący narkotyk

II. CHARAKTER

      Charakter nie jest cechą wrodzoną. Dowodem na to charakter Matta. Zmieniał się jak pory roku; raz słuchał rodziców, uczył się pilnie a potem nagle stawał się największym buntownikiem w szkole. Ożenił się w wieku osiemnastu lat, zaczął pracę a potem z dnia na dzień rzucił wszystko w cholerę by wyjechać do Las Vegas i otworzyć kasyno. Czyste szaleństwo, prawda? A owszem. Mattieu należy do impulsywnych ludzi, kierujących się pierwotnym instynktem. Podołał jednak zadaniu i udowodnił, że nigdy się nie poddaje. Dzięki twardej ręce i silnemu charakterowi udało mu się ogarnąć tych wszystkich pracowników, którzy chcieli tylko oszukać nowego naiwnego szefa. Teraz zgodnie twierdzą, że jest on charakterną kopią świętej pamięci seniora Bellagio. Dużo z nich uważa nawet, że jest on jego synem, a Mattieu nie chce się mieszać w coraz to nowe plotki tworzone na jego temat. Ludzie lubią o nim mówić, bo jego życie niebywale jest ciekawe. Z zera do milionera. Jednak nie są to zawsze pozytywne opinie, w Bellagio krąży plotka że Catalina jest z nim tylko ze względu na pieniądze a tak naprawdę pieprzy się po kątach. Mattieu mimo iż wydaje się obojętny na takie nic nie znaczące pomówienia sam czasem zastanawia się czy tak jest... dopóki nie widzi jej pięknego uśmiechu i błękitnych oczu. Wtedy wszystko wraca do normy, totalnie wszystko, wszystkie zmartwienia w momencie znikają.
     Pracownicy uważają go za mężczyznę bez uczuć. Momentami trudno się dziwić, ma despotyczny charakter i nie boi się podnieść głosu, a gdy coś mu nie pasuje nie będzie skrywał tego w sobie. A jednak lituje się nad niektórymi dłużnikami, gdy dowiaduje się, że mają oni piątkę dzieci a ich żony niemal wypłakują się mu na ramieniu. Nie robi tego jednak często, trzeba naprawdę trafić w jego serce. 
      Mattieu to jeden z tych wiecznie zagubionych poszukiwaczy samego siebie. Jednego dnia jest gadatliwy i nawet miły dla współpracowników, drugiego dnia wcale się nie odzywa i sprawia wrażenie bujającego w obłokach a trzeciego będzie "darł mordę" za łyżkę położoną ze złej strony talerza. To wyjątkowo humorzasty typ, dlatego większość dziwi się jak taka urocza i piękna kobieta jak Cat z nim wytrzymuje. Można jednak zastosować się do prostego, popularnego hasła "kobieta która jęczy w nocy nie warczy w dzień" - i wszystko w chwili staje się jasne. Jasne jak to, dlaczego trzy inne luksusowe apartamenty na tym samym piętrze zawsze są puste. Przecież nikt nie chce się szefowi narazić i odważnie rzucić hasłem "mógłby pan robić TO ciszej? pana sąsiedzi się skarżą". Nawet drzwi dźwiękoszczelne nie działają. Szajstwo i już.
       Może i Gossen jest typowym ignorantem, ale jest jedna rzecz, którą ceni sobie ponad wszystko; więzy krwi. Rodzina jest dla niego naprawdę ważna i mimo iż teraz jego żona ma już swoje życie, a on też, wciąż utrzymuje z nią i córką kontakt. Odwiedza je, a one odwiedzają jego. Czasem chodzą razem na niedzielne obiadki do jego rodziców, tak jakby nic się nie zmieniło przez te lata. Nigdy nie chciał, by córka odczuła ich rozwód. Przecież była jego oczkiem w głowie (i wciąż jest) nie wybaczyłby sobie, jeśli by ją zranił.  Catalina przez to czasem czuje się odtrącana na bok, ale jest wyrozumiała i wie, że te wszystkie szopki są organizowane tylko ze względu na córkę. Jedyne co go martwi to to, że jego córka i nowa partnerka nie przepadają ze sobą ale musi to jakoś przeżyć. Zazdrość jednej i drugiej o Matta nie wpływa dobrze na ich relację.
        Mimo iż przez pracowników jest przedstawiany jako "wiecznie naburmuszony król świata" to tak naprawdę jest fajnym facetem. Da się z nim rozmawiać na wszystkie tematy, potrafi wysłuchać i zawsze stara się zrozumieć rozmówcę. Oczywiście, prędzej czy później wtrąci swoje osobiste poglądy, ale ważne, że się chociaż stara. Gdy trzeba stanie w obronie klienta, gdy wie, że to on a nie pracownik ma rację. Jest ugodowym facetem i stara się dawać z siebie jak najwięcej, by kasyno rozrastało się a on mógł czuć się dumny.

III. WYGLĄD

Prezencję Matta każdy widzi. Już z daleka można zauważyć, że jest on kimś ważnym w Las Vegas. Pewny krok, garnitur, świdrujący bezwstydny wzrok? To jego znaki szczególne. Jasne, przenikliwe lodowate tęczówki kobietę w mgnieniu oka pozbawiają ubrań a mężczyznę pozbawiają resztek godności. Lekki uśmiech na pełnych wargach zapiera dech w piersiach. A on mimo iż spokojnie mógłby pracować jako model, jak na złość wcale o siebie nie dba. Oczywiście, myje się, żeby nie było, ale nie jest zwolennikiem botoksu czy innych rzeczy pomimo iż ma już trzydzieści sześć lat, co w tych czasach jest uważane za prawdziwą starość. Polubił swoje zmarszczki już jakiś czas temu; ponoć dodają mu potrzebnej powagi.


"Rzeczywistość zmienia się przez wódkę i narkotyk, 
gdzie moralność sprzedają za szacunek i banknoty."